Komunikacja w stadzie

Jest to mój autorski program pracy z psami. Zajęcia mają formę kameralną. Nie prowadzę regularnego naboru do stada. Jeśli uznam, że któremuś z moich pacjentów indywidualnych może pomóc taka forma spotkań, sama zapraszam go do udziału.

Stado składa się z psów, które dobrze znam.

Stado składa się z psów, które się mniej lub bardziej znają i dzięki temu mają szansę stworzyć relację.

Psy uczą się od siebie szybciej niż od ludzi. Są aspekty mądrości życiowej, które może przekazać psu tylko drugi pies. Zadaniem specjalisty jest spotkać w odpowiednim miejscu i czasie właściwe psy, aby jak najwięcej skorzystały na tym spotkaniu.

Psy naśladują swoje zachowania, współpracują w grupie, obserwując reakcje współtowarzyszy wyzbywają się lęków.

Częstym błędem popełnianym przez opiekunów jest spotykanie ze sobą przypadkowych, obcych sobie, psów na osiedlach i zatrzymywanie się z nimi w miejscu na tak zwanych psich polankach lub specjalnych wybiegach. Zataczanie kół i ósemek przez psy, gwałtowne zapasy i zwariowane harce są interpretowane przez większość osób jako zabawa. I tu pojawia się jeden z powodów psich problemów z reaktywnością, nadpobudliwością czy nadmiernymi zachowaniami agresywnymi. Psy obce sobie, zmuszone do przebywania w jednym miejscu, odreagowują stres i negatywne emocje, ale ich zachowania nie mają nic wspólnego z komunikacją ani tym bardziej z zabawą.

Im więcej gwałtownych ruchów u psów, tym mniej komunikacji.

Każdy pies jest inny. Jeden jest introwertykiem, drugi ekstrawertykiem, jeden potrzebuje towarzystwa psów bardziej, drugi mniej. Ale kiedy dobieramy psu towarzystwo, powinno być ono przemyślane i dopasowane według zasady: nie liczy się ilość, ale jakość. Czasem lepiej, aby pies miał jednego czy dwóch przyjaciół niż żeby codziennie był narażony na bezpośredni kontakt z tłumem przypadkowych psów, które także mają problemy. Obce sobie psy naprawdę nie muszą się spotykać. Tak samo, jak my nie spotykamy się i nie witamy z każdym człowiekiem mijanym na ulicy.

W warunkach miejskich tylko znajome czworonogi, odpowiednio wcześniej zapoznane, dają sobie wsparcie i poczucie bezpieczeństwa.

Na naszych zajęciach możecie liczyć na:

spokój – chcę, abyście mieli warunki do wyciszenia. Psy przejmują od nas emocje. Jeśli chcemy, aby były zrównoważone, sami musimy być spokojni i wyluzowani. Praca nad zachowaniami psa to praca przede wszystkim nad sobą;
spacer w przestronnym plenerze z ograniczoną ilością bodźców. Aby psy mogły nawiązywać pozytywne relacje, muszą mieć: CZAS, PRZESTRZEŃ i MOŻLIWOŚĆ WYBORU. Psy funkcjonują inaczej niż my: podchodzą do siebie po łuku, nie patrzą sobie w oczy, potrzebują najpierw dłużej siebie nawzajem poobserwować Z DALEKA, czasem potrzebują odejść, aby później wrócić. W mieście ich potrzeby nie są respektowane;
możliwość uważnej obserwacji psów. Wasze życie z psem poprawi się tylko wówczas, kiedy nauczycie się go czytać. Nasze zajęcia to okazja do obserwacji psów i nauki wysyłanych przez nie sygnałów, które staram się dla Was na bieżąco interpretować;
towarzystwo ludzi, którym w równym stopniu zależy, aby poznać i zrozumieć swoje psy. Są to opiekunowie, którzy nie chcą za wszelką cenę zmieniać swoich psów, ale dzięki poznawaniu i coraz lepszemu rozumieniu ich zachowań pogłębiają wzajemną relację i obniżają ich stres, co w konsekwencji prowadzi do niwelowania problemów behawioralnych.

Zajęcia mają charakter warsztatowy. Pamiętajcie, że żaden spacer w grupie, prowadzony raz na dwa tygodnie, nie uzdrowi Waszych psów. Zajęcia są po to, aby pomóc Wam zrozumieć psy, pokazać, jak prawidłowo je zapoznawać, a także, w jaki sposób zaspokajać ich potrzeby gatunkowe. Na zajęciach macie szansę poznać ludzi, z którymi będziecie mogli umawiać się na spotkania prywatne i kontynuować w ten sposób psią socjalizację.

Tylko codzienna, dostosowana do potrzeb Waszego psa, rutyna jest w stanie wpłynąć na jego reakcje czy zmienić przykre nawyki.

W kontaktach międzyludzkich tylko UWAŻNOŚĆ na drugiego człowieka pozwala stworzyć głębokie relacje. Ta sama zasada dotyczy naszych relacji z psami — bez uważności i otwartości zrozumienie psa nie jest możliwe.

Pies, choć należy do innego gatunku, nie jest dodatkiem do życia — On jest Osobą w naszym życiu.